“Ook even langs Hollywood?”

“Ook even langs Hollywood?”

WOW! Wat was dit een GE-WEL-DIG weekend! Ik ben net pas thuis, maar heb helemaal nog geen zin om te slapen. Ik heb het gevoel dat ik het eerst nog een beetje moet verwerken voor ik kan gaan slapen en zo weer een nieuwe week in rol. Dus… Wat is er dan beter dan het opschrijven, zodat de mensen in NL de dinsdag kunnen beginnen met een leuk verhaaltje? Want leuk was het zeker!!

Ik zal toch even proberen ook wat van de rest van de week op te schrijven, aangezien ik niks meer geschreven heb sinds mijn enigszins verdrietige vorige blog. Zondagavond (toen ik weer hier kwam na een emotioneel weekend in Nederland) tot en met woensdagochtend had ik veel moeite opnieuw te wennen. Ik miste Jasper en mijn ouders nog meer dan ik de week ervoor deed. Ik zat met mijn hoofd nog helemaal in Nederland en vroeg me af wat ik godsnaam deed hier in San Diego, terwijl ik nog de emoties van de gebeurtenissen in NL moest verwerken. Ik wist dat ik niet in die bui moest blijven hangen, dus ik probeerde veel leuke dingen te doen met anderen. Zo ging ik dinsdagochtend vroeg naar de plaatselijke winkels rennen met Ivy (een meisje uit China) en een vriendin van haar. Na anderhalf uur rennen moest ik thuis snel douchen om op tijd te zijn voor mijn eerste meditatieles. Hier ben ik erg enthousiast over. Ik denk dat ik er veel van kan leren! Een hele meditatiecursus van 3 maanden wordt voor een prikkie aangeboden, iets wat voor mij een ultieme kans leek.

Woensdagochtend had ik de tweede meeting met het team van FMP, het Faculty Mentor Program. Na deze meeting, waarin ik de onderzoekster waarvoor ik ga werken ontmoet heb, was ik weer helemaal opgebeurd. Ik besef steeds meer wat voor ultieme kans het is dat ik zo’n geweldige ervaring op mag doen. Voor de mensen die geen idee hebben waar ik het over heb, ik beloof bij deze een andere blog volledig te besteden aan dit programma en wat mijn rol hierin gaat zijn.

Woensdagavond kwamen we met een groep van 15 man samen om onze plannen te bespreken. Aangezien het vandaag (19 januari, maar eigenlijk 20 want het is al na 12 uur…) Martin Luther King Day is, wat hier een nationale feestdag is, hadden we een lang weekend voor de boeg. Met een grote groep besloten we dat we daar gebruik van moesten maken en een trip moesten plannen. Anderen, die al langer in I-House woonden, gingen naar Joshua Tree National Park om te kamperen, dus we besloten daar onze trip te beginnen. Het leek ons namelijk leuk om meer mensen van I-House te ontmoeten. Dat besluiten ging alleen niet helemaal soepel… We discussieerden uren en kwamen er nog niet uit wat we wilden doen. We besloten maar gewoon de auto’s te huren, omdat we wel zeker wisten dat we IETS wilden doen, en de eerste nacht in Joshua Tree gingen verblijven. Sommigen wilden kamperen bij de anderen van I-House, en sommigen boekten een motel in de buurt.

Donderdag gingen we met een groep boodschappen doen bij de ‘Target’ (een mega supermarkt 20 minuutjes van de campus), wat heel gezellig was. Daarna ging ik bij Sandra, mijn Turkse (ex-)huisgenootje eten, die kookte in een ander appartement voor een groep mensen. Het was werkelijk heerlijk!! Sandra is namelijk Chef-Kok als ‘hobby’ naast haar studie. Ik vind het superjammer dat ze dit weekend naar Turkije is vertrokken. Ik ga haar missen! Ook donderdagavond werd er weer vurig gediscussieerd over onze plannen, waarna we eindelijk iets boekten: Six Flags Magic Mountain, inclusief overnachting in de buurt.

Vrijdagochtend heb ik een uur gezwommen in een buitenzwembad op de campus in de zon. Dat was werkelijk héérlijjk. Na de les gingen we met een groep naar de zonsondergang kijken bij de klif dichtbij I-House, wat weer supermooi was en totaal anders dan de vorige keer dat we erheen gingen. We gingen met een groep eten in een Dining Hall, waarna ik wéér boodschappen ging doen, maar dit keer voor het weekend. Ik sloeg samen met Jason (jongen uit Zuid-Afrika) een hele hoop eten in, lekkere en goedkope kampeer-kost. Daarna maakte ik me snel klaar voor het feestje in de avond.

Brak en moe verzamelden we zaterdagochtend om te vertrekken naar Joshua Tree. Jason, Juan (Chileense jongen) en ik waren de chauffeurs, dus wij gingen de gehuurde auto’s halen. Het duurde veel langer dan verwacht om bij de bestemming aan te komen, aangezien we nogal wat stops hadden (supermarkt, toilet, motel) en we ons een paar keer verreden. Toch was het zeker een geweldige rit. Het was de eerste keer in mijn leven dat ik op echte ‘roadtrip’ was en ik genoot er ontzettend van, zeker omdat ík achter het stuur zat. De eerste levensverhalen werden met elkaar gedeeld en er werd gelachen en gezongen.

Eindelijk bij Joshuas Tree te zijn aangekomen, dropten we de spullen om meteen door te rijden naar een plek waar je de zonsondergang goed kon zien. Dit was echt machtig, om de zon te zien wegzakken in de bergen. Ik kon niet stoppen met foto’s maken, het was zo’n mooi uitzicht !! Daarna maakten we een kampvuur, waar we met z’n allen (ongeveer 30) omheen gingen zitten. We aten, zongen, warmden elkaar in de Cuddle-Circle (het was erg koud) en genoten gewoon van het samenzijn. Ik had graag willen blijven om te kamperen, maar aangezien de auto op mijn naam stond en ik de enige persoon was die verzekerd in de auto kon rijden, bracht ik de anderen naar het Motel en besloot daar ook maar te slapen.

Zondagochtend reed ik (in m’n eentje) terug naar het kamp, om met de anderen te gaan hiken. De rest van de groep die in het motel sliep had besloten naar Santa Monica te gaan. Aangezien er (midden in de woestijn) geen bereik was, en we ons verreden, lukte het ons (Jason, Ivy, Nazlı en ik) niet om op tijd op de afgesproken plek te zijn. We besloten de hike met z’n vieren te doen. Het uitzicht was geweldig. Het pad was van zand, maar er waren vele woestijnplanten en (héle grote) stenen, gestapeld in bergen. Het was anders dan wat ik me had voorgesteld bij een woestijn, maar sowieso 10x mooier. En ja… Wat is het ergste wat er kan gebeuren midden in de woestijn, zonder bereik en met beperkte voorraden? Juist ja. Verdwalen. Midden in onze hike realiseerden we ons opeens dat we van het pad waren afgeraakt. We hadden al zoveel over stenen geklommen en al een dusdanige afdaling gemaakt, dat we niet meer gemakkelijk terug konden om het pad te vinden. Voor ons zagen we alleen maar bergen stenen. Omdat we dachten voetstappen te zien aan de voet van de berg waar we op dat moment op waren, besloten we zo veel mogelijk af te dalen, dan tussen de bergen door te lopen, waar we uiteindelijk bij een dorpje uit moesten komen. Het was een heel avontuur ! We hebben dingen gezien die we anders nooit gezien hadden, en het was stiekem wel heel vet om door de rotsen te klauteren en ons een (soms heel moeilijke) weg te banen door de bergen van de woestijn. Na twee uur vonden we dan eindelijk het pad weer terug, waarna we de hike afmaakten. We gingen terug naar de kampeerplek om onze spullen te pakken, en besloten (ondanks dat we echt dóódmoe waren) nog één keer een berg te beklimmen, om van daaruit de zonsondergang te bekijken. Dit was wederom geweldig.

Onderweg naar het hotel in de buurt van Six Flags, zei Jason opeens: “Hey guys, I know this place in LA, it’s really great to have a look there, shall we go there now?” “Yo!” En daar gingen we, naar Griffith Observatory in Los Angeles, een plek waar vanuit je over heel LA heen kan kijken, inclusief het beroemde ‘HOLLYWOOD’-teken. Dit was onbeschrijfelijk mooi, zeker omdat het donker was. Het was een kers op de taart van deze geweldige dag. We ontmoetten daar Teresa, een ander meisje van I-House uit China, die de rest van de trip met ons mee ging. Toen we weer in de auto zaten, en we inmiddels ontzettende honger hadden, kwam dan het volgende idee. “Ohh, Hollywood is on our way, we should go there to have dinner.” “Yo!” En daar gingen we weer, ‘even’ langs Hollywood broadway.

Vandaag was dan eindelijk de dag waar ik al drie dagen ontzettend naar uitkeek: Six Flags Magic Mountain !!!! Mensen die me goed kennen weten het: Als ik een achtbaan zie, of aan het idee denk, verander ik spontaan in een 5-jarige. Ik sprong op en neer, rende naar iedereen en bracht mijn enthousiasme op de groep over. Ik heb me de hele dag als een 5-jarige gevoeld, dolgelukkig. We zijn in (bijna) alle ‘Maximum Thrill’ achtbanen gegaan (https://www.sixflags.com/magicmountain/attractions/ride-list ), waarvan sommigen echt TE insane waren, GE-WEL-DIG. Ook de vrije val is hélemaal mijn ding! Ik ben nog erin geweest met Jasper in Slagharen in de kerstvakantie, maar deze was minstens 3x zo hoog, met een geweldig uitzicht over de woestijn en gekleurde wolken van de zonsondergang. SUPER mooi, alleen had het uitzicht niet het rustgevende effect wat het normaal zou hebben, met het idee dat je op het punt staat 127 meter omlaag te vallen… Toch was het voor mij de beste attractie van ze allemaal!

Op de weg terug zijn we nog met z’n allen gaan eten bij een snackbar in LA, waarna we weer terugreden naar I-House. Ook deze rit was supergezellig, we hebben erg veel gelachen. We vonden het stiekem leuk dat we er een uur langer over reden door een enorme file. Eenmaal bij I-House aangekomen namen we afscheid van elkaar, en toen was ik opeens weer ‘thuis’, in I-House. Hier komt dan opeens het besef, dat dit echt mijn thuis is voor het komende halve jaar. Ik ga niet na een drukke, superleuke week naar huis-huis om aan Jasper of m’n ouders te vertellen wat ik allemaal meegemaakt heb, maar ik kom thuis in I-Walk, waar ik nog met wat mensen praat en daarna lekker op mijn kamertje met een bak yoghurt naast me mijn laptop erbij pak en een blog ga schrijven. Opeens wordt het écht echt.

Ik wil nog even afsluiten door te vertellen over wat mijn weekend zo bijzonder maakte. Naast de geweldige dingen die ik gezien en meegemaakt heb, was het niks geweest zonder het gezelschap. Het hele weekend was een aaneenschakeling van leuke, grappige, serieuze, of inspirerende gesprekken met mensen uit allerlei culturen. Ik heb weer erg veel geleerd over het leven in andere landen, levensverhalen van individuen en wat het is om te reizen. Ik ben echt ontzettend dankbaar dat ik dit allemaal mee mag maken !! Ik voel me bevoorrecht en erg gelukkig :).

Morgen hebben we weer met de groep afgesproken om ons volgende weekend te plannen, ik heb er zin in !!!