Aftellen...
Door: Stanny
Blijf op de hoogte en volg Stanny
10 Augustus 2015 | Canada, Ottawa
Aftellen…
Aaaahhhh! Ik kan het niet meer bijhouden! We maken zooooo ontzettend veel mee dat ik geen tijd/energie heb om alles op te schrijven, wat dus dubbel jammer is! Goed nieuws voor jullie, dus, geen elle-lange blog dit keer, ondanks alle nieuwe avonturen.
In grote lijnen: We hebben het hitch-hiken (liften) uitgevonden! We hebben bijgehouden welke mensen we op deze manier al ontmoet hebben, en het zijn stuk voor stuk hele interessante, open, hartelijke, en inspirerende mensen. Vaak zijn het mensen die zelf (vroeger) gehitch-hiked hebben, of in ieder geval globetrotters zijn (geweest). Maar ook hebben we al eens in een auto gezeten van een vrouw die erg bang aangelegd was. Ze pikte ons op om ons te vertellen hoe erg ze ons bewonderde, ondanks dat ze het erg eng vond vreemden in haar auto te laten! We zijn al door mensen al uitgenodigd naar hun huis, om samen thee te drinken of avond te eten. Sommige mensen zijn gewoon verveeld en zoeken wat gezelschap. Sommige mensen houden ervan toeristen te vertellen over hun cultuur. Er was zelfs een vrouw die besloten had ons mee te nemen, omdat ze zo’n slecht humeur had, en ze wel wat entertainment kon gebruiken. Hitch-hiken is een geweldige ervaring meer inside stories te horen over een cultuur, als goede aanvulling op het couchsurfen. Een goed voorbeeld hiervan is dat we trots aan onze host in Montréal vertelden wat we hadden geleerd op de rondleiding door het Olympisch stadium. Hij keek ons vermaakt aan terwijl hij ons uit liet praten, en zei toen: “Ok, cool, but now I’ll tell you the REAL story about the stadium…”. Die bleek niet voor toeristen geschikt, die ze natuurlijk graag een positief beeld ervan willen meegeven.
Onze hitch-hike reis ging van Saguenay, Chicoutimi, naar La Baie. We reden mee met een familie die op familietrip was. Onderweg stopten ze opeens en vroegen ons of we haast hadden. Toen we zeiden van niet, zeiden ze: “Good! Then we will treat you on a Quebecian and family tradition!”. Dus werden we getrakteerd op Quebecse kaas, cola en chips in de enige echte Boivin fabriek!
Na een paar uur met 20+kg op onze rug (en buik, en benen) te hebben gelopen, werd ons om half 8 verteld dat er geen kampeerplekken in Park Saguenay waren. We moesten teruglopen naar de camping 7km verderop... HA-HA! Wat een grap. We besloten een half uurtje rust te nemen totdat al het personeel weg was, en dan de eerste de beste coole hike te gaan lopen -op zoek naar een mooie plek voor ons tentje. Het begon al langzaam te schemeren, maar we hadden nog steeds al het vertrouwen dat we een mooie, beschutte plek konden vinden. We vonden een plek onder een huuuuuge steen, waar picknicktafels stonden en waar hout op de grond lag. Het zou een prima plek zijn (we zouden niet eens per se de tent hoeven opzetten), maar het lag wel nogal in het zicht... Hmmm... Weet je wat? We kijken nog even óp de steen, en als dat niks is staken we onze zoektocht en zorgen we gewoon dat we heel vroeg weg zijn in de ochtend. Het was een hele klim (zoals ik al zei, dat ding was huuuuuge), maar het plekje was ma-gisch!!! Het lag beschut tussen de bomen, maar met een prachtig uitzicht over het meer. Dit was de meer-dan-perfecte kampeerplaats waar we op gehoopt hadden! Jasper kon er zelfs een mini kampvuurtje maken om onze bonen op te warmen. Het moment dat ik om 5 uur wakker werd en de zon op het punt stond op te komen in het meer, was absoluut een van de hoogtepunten van ons avontuur! Wouw! Het gaf ons wildkampeeravontuur nog een extra dimensie.
De dag erna werden we tijdens het hitch-hiken meegenomen naar Le Petit Saguenay. Wow!!! Dit plaatje sloeg alle eerder bewonderde prachtige Canadese uitzichten. Het was een 360° uitzicht van bergen, water, bootjes, en een prachtige lucht, in alle kleuren. Dat we het totaal niet verwacht (of gepland) hadden maakte dat we ons nog dankbaarder voelde dat we dit nog even hadden mogen meepikken.
Na een nachtje kamperen op een échte camping (!) -overigens de eerste en enige keer dat we voor een slaapplek betaald hebben- hitch-hikten we de hele dag om terug te komen in Montréal, waar om 4 uur ’s ochtends (of beter: ’s nachts…) ons volgende (weer totaaaal andere) avontuur begon.
We hadden een driedaagse (Chinese) bustour geboekt naar New York en Boston. Dit was absoluut de beste beslissing!! Al was het als schaapjes achter onze tourguide aanlopen niet helemáál onze stijl, vonden we het stiekem een geweldige ervaring onderdeel te zijn van een groep Aziaten, die gemiddeld 137 foto's maakten per keer dat ze de bus uit hopten. Ik voelde me ontzettend thuis!!! ;D
Boston is een superleuke, gezellige en schattige stad met een rijke historie (en dus een verschil als dag en nacht met Californië) en interessante weetjes. We deden een tour bij zowel MIT als Harvard. Het was grappig de manier van presenteren en wát beide tourguides (studenten van de uni’s) wilde overbrengen, te vergelijken. Boston is zeker de moeite waard te bezoeken!!
Ik heb het gevoel dat ik New York niet echt hoef te promoten. We hebben de belangrijkste highlights gezien en gedaan (on top of the rock -Rockefeller center- was een enorme HIGH light) en al het advies over deze stad kunnen jullie van iedere willekeurige persoon, óf google, horen, dus zal ik dat overslaan (zie ook foto's op fb). Voor mij was New York te... te ehhhmmm... gewoon TÉ!!! Het was veeeeel te druk, te groot, teveel indrukken, teveel dingen (en verkopers) die schreeuwen om aandacht, te duur, gewoon té te. Ik ben zeker heel blij dat ik de stad heb mogen zien, en het was erg leuk, maar het was ontzettend vermoeiend onze weg te banen door alle mensen en indrukken. We hadden dan ook de hele maandag nodig om bij te komen (en na te genieten!!!) van dit weer totaal ander soort avontuur.
Dinsdag beklommen we de Mont Royal, waardoor we over Montréal heen konden kijken. Daarna deden we nog een tour door het Olympisch stadion. Dit was een gekke dag, we hadden een paar miscommunicaties met onze host wat ons de hele dag aan het denken zette. ‘s Avonds hebben we gelukkig alles uitgepraat en samen in zijn hottub een biertje gedronken. Wat een opluchting! Ook hiervan hebben we weer een hoop geleerd als beginnend wereldreizigers!
Woensdag zette we onze trip voort naar St. Jérôme, waar we door hitch-hikers werden meegenomen en een geweldige dag hadden! ‘s Avonds werden we daar opgehaald door onze volgende couchsurfing host, die bezig was een huisje voor zichzelf om te bouwen tot droomhuis. Hij vertelde over al zijn projectjes. Het was inspirerend te zien wat zijn mindset was en hoe hij allerlei dingen kon recyclen en zelf iets van maken voor in zijn huisje. Ook hij had als student al heel veel gereisd, gecouchsurfd en gehitchhiked, dus had hij ook een avontuurlijke geest. Gewoon chillen met hem was op zich al een avontuur!:)
Toen gingen we door naar Gatineau, het Quebecse gedeelte aan de andere kant van de Canadese hoofdstad Ottawa. We werden (weer) ontzettend warm ontvangen door een enthousiaste studenten in “the Blue House”. We kookten en aten samen, en maakten nog een avondwandeling langs het water met uitzicht op Ottawa. De volgende ochtend gingen we dan eindelijk naar Ottawa zelf. Wat een ongelofelijk leuk, gezellig, klein mooi stadje is dit zeg! We konden terugzien dat Ottawa een redelijk random plaats is voor een hoofdstad… In drie dagen zagen we veel van het stadje, en leerden we veel over de geschiedenis van zowel Gatineau, Ottawa, en Canada. Onder andere een rondleiding door het parlement, een lichtshow over de geschiedenis van Canada geprojecteerd óp het parlement, en feitjes van onze couchsurfhosts, leerden ons alle ins en outs. In deze (relatief korte) geschiedenis, heeft ook Nederland een (relatief grote) rol !!! Door de hele stad zijn tulpen te zien. Ook horen we (waar we al op werden voorbereid door de locals) steeds meer om ons heen dat mensen hier in Ontario Nederlandse voorouders hebben.
Onze host hier in Ottawa is een typisch voorbeeld van iemand die het avontuurlijke reizigersleven gewoon voortzet in eigen land. Hij maakt van iedere dag een avontuur en is in voor alle random dingen die je maar wilt doen. Geweldig ! Dit is precies de mindset die ik wil proberen erin te houden, al zal het moeilijk worden als de gewoontes van mijn Nederlandse leventje zich weer aan me gaan opdringen. Hij nam ons mee naar alle random plekken in Ottawa en Gatineau, en we hadden de beste tijd, samen met nog een andere couchsurfer hier.
Langzaam begin ik af te tellen. Oh, ooohh… Nog maar 6 dagen voor ik naar huis vlieg. Op momenten dat ik moe ben, kijk ik hier heel erg naar uit. Lekker weer terug naar Nederland, naar pap en mam, alle vrienden die ik zo gemist heb, oma, Lou-lou natúúrlijk, mijn eigen bedje, Utrecht, het gewone leventje, heerlijk ! Op momenten dat ik energie heb, zie ik er ook wel weer tegenop. Mijn standaard is nu avonturen, en die zullen in Nederland wel iets minder voor de hand liggen dan de afgelopen 7,5 maand… Toch weet ik zeker dat ik weer heel blij zal zijn thuis te zijn, en heb ik er onwijs veel zin in mijn leven in Nederland opnieuw vorm te geven mét alle lieve mensen die ik zo erg gemist heb. Dit is waarschijnlijk de laatste blog vanuit het buitenland. Tot snel !!! ;D
Aaaahhhh! Ik kan het niet meer bijhouden! We maken zooooo ontzettend veel mee dat ik geen tijd/energie heb om alles op te schrijven, wat dus dubbel jammer is! Goed nieuws voor jullie, dus, geen elle-lange blog dit keer, ondanks alle nieuwe avonturen.
In grote lijnen: We hebben het hitch-hiken (liften) uitgevonden! We hebben bijgehouden welke mensen we op deze manier al ontmoet hebben, en het zijn stuk voor stuk hele interessante, open, hartelijke, en inspirerende mensen. Vaak zijn het mensen die zelf (vroeger) gehitch-hiked hebben, of in ieder geval globetrotters zijn (geweest). Maar ook hebben we al eens in een auto gezeten van een vrouw die erg bang aangelegd was. Ze pikte ons op om ons te vertellen hoe erg ze ons bewonderde, ondanks dat ze het erg eng vond vreemden in haar auto te laten! We zijn al door mensen al uitgenodigd naar hun huis, om samen thee te drinken of avond te eten. Sommige mensen zijn gewoon verveeld en zoeken wat gezelschap. Sommige mensen houden ervan toeristen te vertellen over hun cultuur. Er was zelfs een vrouw die besloten had ons mee te nemen, omdat ze zo’n slecht humeur had, en ze wel wat entertainment kon gebruiken. Hitch-hiken is een geweldige ervaring meer inside stories te horen over een cultuur, als goede aanvulling op het couchsurfen. Een goed voorbeeld hiervan is dat we trots aan onze host in Montréal vertelden wat we hadden geleerd op de rondleiding door het Olympisch stadium. Hij keek ons vermaakt aan terwijl hij ons uit liet praten, en zei toen: “Ok, cool, but now I’ll tell you the REAL story about the stadium…”. Die bleek niet voor toeristen geschikt, die ze natuurlijk graag een positief beeld ervan willen meegeven.
Onze hitch-hike reis ging van Saguenay, Chicoutimi, naar La Baie. We reden mee met een familie die op familietrip was. Onderweg stopten ze opeens en vroegen ons of we haast hadden. Toen we zeiden van niet, zeiden ze: “Good! Then we will treat you on a Quebecian and family tradition!”. Dus werden we getrakteerd op Quebecse kaas, cola en chips in de enige echte Boivin fabriek!
Na een paar uur met 20+kg op onze rug (en buik, en benen) te hebben gelopen, werd ons om half 8 verteld dat er geen kampeerplekken in Park Saguenay waren. We moesten teruglopen naar de camping 7km verderop... HA-HA! Wat een grap. We besloten een half uurtje rust te nemen totdat al het personeel weg was, en dan de eerste de beste coole hike te gaan lopen -op zoek naar een mooie plek voor ons tentje. Het begon al langzaam te schemeren, maar we hadden nog steeds al het vertrouwen dat we een mooie, beschutte plek konden vinden. We vonden een plek onder een huuuuuge steen, waar picknicktafels stonden en waar hout op de grond lag. Het zou een prima plek zijn (we zouden niet eens per se de tent hoeven opzetten), maar het lag wel nogal in het zicht... Hmmm... Weet je wat? We kijken nog even óp de steen, en als dat niks is staken we onze zoektocht en zorgen we gewoon dat we heel vroeg weg zijn in de ochtend. Het was een hele klim (zoals ik al zei, dat ding was huuuuuge), maar het plekje was ma-gisch!!! Het lag beschut tussen de bomen, maar met een prachtig uitzicht over het meer. Dit was de meer-dan-perfecte kampeerplaats waar we op gehoopt hadden! Jasper kon er zelfs een mini kampvuurtje maken om onze bonen op te warmen. Het moment dat ik om 5 uur wakker werd en de zon op het punt stond op te komen in het meer, was absoluut een van de hoogtepunten van ons avontuur! Wouw! Het gaf ons wildkampeeravontuur nog een extra dimensie.
De dag erna werden we tijdens het hitch-hiken meegenomen naar Le Petit Saguenay. Wow!!! Dit plaatje sloeg alle eerder bewonderde prachtige Canadese uitzichten. Het was een 360° uitzicht van bergen, water, bootjes, en een prachtige lucht, in alle kleuren. Dat we het totaal niet verwacht (of gepland) hadden maakte dat we ons nog dankbaarder voelde dat we dit nog even hadden mogen meepikken.
Na een nachtje kamperen op een échte camping (!) -overigens de eerste en enige keer dat we voor een slaapplek betaald hebben- hitch-hikten we de hele dag om terug te komen in Montréal, waar om 4 uur ’s ochtends (of beter: ’s nachts…) ons volgende (weer totaaaal andere) avontuur begon.
We hadden een driedaagse (Chinese) bustour geboekt naar New York en Boston. Dit was absoluut de beste beslissing!! Al was het als schaapjes achter onze tourguide aanlopen niet helemáál onze stijl, vonden we het stiekem een geweldige ervaring onderdeel te zijn van een groep Aziaten, die gemiddeld 137 foto's maakten per keer dat ze de bus uit hopten. Ik voelde me ontzettend thuis!!! ;D
Boston is een superleuke, gezellige en schattige stad met een rijke historie (en dus een verschil als dag en nacht met Californië) en interessante weetjes. We deden een tour bij zowel MIT als Harvard. Het was grappig de manier van presenteren en wát beide tourguides (studenten van de uni’s) wilde overbrengen, te vergelijken. Boston is zeker de moeite waard te bezoeken!!
Ik heb het gevoel dat ik New York niet echt hoef te promoten. We hebben de belangrijkste highlights gezien en gedaan (on top of the rock -Rockefeller center- was een enorme HIGH light) en al het advies over deze stad kunnen jullie van iedere willekeurige persoon, óf google, horen, dus zal ik dat overslaan (zie ook foto's op fb). Voor mij was New York te... te ehhhmmm... gewoon TÉ!!! Het was veeeeel te druk, te groot, teveel indrukken, teveel dingen (en verkopers) die schreeuwen om aandacht, te duur, gewoon té te. Ik ben zeker heel blij dat ik de stad heb mogen zien, en het was erg leuk, maar het was ontzettend vermoeiend onze weg te banen door alle mensen en indrukken. We hadden dan ook de hele maandag nodig om bij te komen (en na te genieten!!!) van dit weer totaal ander soort avontuur.
Dinsdag beklommen we de Mont Royal, waardoor we over Montréal heen konden kijken. Daarna deden we nog een tour door het Olympisch stadion. Dit was een gekke dag, we hadden een paar miscommunicaties met onze host wat ons de hele dag aan het denken zette. ‘s Avonds hebben we gelukkig alles uitgepraat en samen in zijn hottub een biertje gedronken. Wat een opluchting! Ook hiervan hebben we weer een hoop geleerd als beginnend wereldreizigers!
Woensdag zette we onze trip voort naar St. Jérôme, waar we door hitch-hikers werden meegenomen en een geweldige dag hadden! ‘s Avonds werden we daar opgehaald door onze volgende couchsurfing host, die bezig was een huisje voor zichzelf om te bouwen tot droomhuis. Hij vertelde over al zijn projectjes. Het was inspirerend te zien wat zijn mindset was en hoe hij allerlei dingen kon recyclen en zelf iets van maken voor in zijn huisje. Ook hij had als student al heel veel gereisd, gecouchsurfd en gehitchhiked, dus had hij ook een avontuurlijke geest. Gewoon chillen met hem was op zich al een avontuur!:)
Toen gingen we door naar Gatineau, het Quebecse gedeelte aan de andere kant van de Canadese hoofdstad Ottawa. We werden (weer) ontzettend warm ontvangen door een enthousiaste studenten in “the Blue House”. We kookten en aten samen, en maakten nog een avondwandeling langs het water met uitzicht op Ottawa. De volgende ochtend gingen we dan eindelijk naar Ottawa zelf. Wat een ongelofelijk leuk, gezellig, klein mooi stadje is dit zeg! We konden terugzien dat Ottawa een redelijk random plaats is voor een hoofdstad… In drie dagen zagen we veel van het stadje, en leerden we veel over de geschiedenis van zowel Gatineau, Ottawa, en Canada. Onder andere een rondleiding door het parlement, een lichtshow over de geschiedenis van Canada geprojecteerd óp het parlement, en feitjes van onze couchsurfhosts, leerden ons alle ins en outs. In deze (relatief korte) geschiedenis, heeft ook Nederland een (relatief grote) rol !!! Door de hele stad zijn tulpen te zien. Ook horen we (waar we al op werden voorbereid door de locals) steeds meer om ons heen dat mensen hier in Ontario Nederlandse voorouders hebben.
Onze host hier in Ottawa is een typisch voorbeeld van iemand die het avontuurlijke reizigersleven gewoon voortzet in eigen land. Hij maakt van iedere dag een avontuur en is in voor alle random dingen die je maar wilt doen. Geweldig ! Dit is precies de mindset die ik wil proberen erin te houden, al zal het moeilijk worden als de gewoontes van mijn Nederlandse leventje zich weer aan me gaan opdringen. Hij nam ons mee naar alle random plekken in Ottawa en Gatineau, en we hadden de beste tijd, samen met nog een andere couchsurfer hier.
Langzaam begin ik af te tellen. Oh, ooohh… Nog maar 6 dagen voor ik naar huis vlieg. Op momenten dat ik moe ben, kijk ik hier heel erg naar uit. Lekker weer terug naar Nederland, naar pap en mam, alle vrienden die ik zo gemist heb, oma, Lou-lou natúúrlijk, mijn eigen bedje, Utrecht, het gewone leventje, heerlijk ! Op momenten dat ik energie heb, zie ik er ook wel weer tegenop. Mijn standaard is nu avonturen, en die zullen in Nederland wel iets minder voor de hand liggen dan de afgelopen 7,5 maand… Toch weet ik zeker dat ik weer heel blij zal zijn thuis te zijn, en heb ik er onwijs veel zin in mijn leven in Nederland opnieuw vorm te geven mét alle lieve mensen die ik zo erg gemist heb. Dit is waarschijnlijk de laatste blog vanuit het buitenland. Tot snel !!! ;D
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
