Sun God

Sun God

“ Sun God has become a landmark on the UCSD campus. Students have at various times embellished the statue with giant sunglasses, a cap and gown, a UCSD ID card, and a nest of hay with eggs. Sun God has also been adorned with earphones and radio/tapeplayer, turning the statue into a "Sony Walkbird," and has sported a machete and headband for its disguise as "Rambird." It appears on T-shirts and mugs. UCSD art students have made a shroud which covered the bird for the international "Day without Art," in memory of those who have died of AIDS. An annual springtime Sun God Festival has emerged as the largest event sponsored by the UCSD Associated Students. The grassy area beneath it is a popular site for rendezvous and celebrations. There have been countless spontaneous responses which embrace the Sun God as a campus character. “ – zie bijgevoegde foto van het standbeeld.

Sun God, de God van de UCSD campus. Iedere student aan UCSD eert deze God. En om dit te laten blijken, is er ieder jaar aan het begin van mei een dag (of beter gezegd: een weekend) om onze dank aan Sun God te laten blijken door… een heel groot feest te vieren: het Sun God Festival !

De festiviteiten begonnen vrijdagochtend, maar de spanning hing de hele week al in de lucht. Iedereen had het erover, hoeveel zin we er in hadden, wat de plannen waren, en hoe ongelofelijk geweldig het ging zijn. De hele week werd er door iedereen hard gestudeerd om te zorgen dat het hele weekend vrij was voor ÉÉN GROOT FEEST ! En dat was het !

Vrijdag begon de dag met het Chocolate Festival (!!!). Het thema was Spongebob. Een grasveld vol activiteiten, stentjes waar gratis samples weggegeven werden: chocolade “shots”, organische chocolade, chocolade met exotische smaken, 90%-cacao chocolade (zou wat voor jou zijn, hè mam!) en last but not least: vier enoooooorme chocolade fonteinen met een groot aanbod aan fruit, zoetigheid en chocoladekoeken om erin te dopen ! Ja, het was de hemel op aarde, ik voel jullie jaloezie tot hier (;

Na het festival was het tijd voor het volgende: een tattoo. Ik liet een (geen zorgen: henna) tattoo zetten op mijn schouder; Live, Laugh, Love, in de vorm van het infinity-teken. Ik was blij met het resultaat ! Hierna gingen we met een grote groep uit eten bij Rock Bottom, het typisch Amerikaanse restaurant waar ik ook met pap en mam heen was gegaan. We gingen erheen om Jon’s 21e verjaardag te vieren, dus hij bestelde (voor het eerst in z’n leven in Amerika) een hele grote kan bier om met iedereen (die ook 21 was) te delen. Spontaan ontstond het idee om met z’n allen boodschappen te gaan doen naderhand. Superlogisch natuurlijk. Ralph’s, de enige betaalbare supermarkt (die overigens 24/7 open is) die nog enigszins op loopafstand is, was niet al te ver lopen vanaf daar. Omdat er nog een aantal last-minute cadeaus voor Jon gekocht moesten worden, en hij de hints niet oppikte dat we liever niet hadden dat hij meeging, was het hele bezoek daar één grote geheime missie. Gelukkig was hij alleen maar in de alcoholsectie te vinden, om zich voor te bereiden op de rest van het weekend en om gewoon te genieten van het feit dat hij nu legaal alcohol kon kopen, en had hij helemaal niets door. Daarna was het tijd voor het feestje. Ook dit was errug gezellig ! Niet alleen werd Jon’s verjaardag uitgebreid gevierd, maar de sfeer van het Sun God weekend werd die avond al goed in gang gezet.

Zaterdagochtend twijfelde ik tussen alle activiteiten, studeren, en het strand. Ik was toe aan wat rust, en tegelijkertijd een goede work-out, dus ik besloot deze te combineren. Ting-Ting was al op het strand, dus ik besloot naar haar toe te rennen. De route van I-House naar La Jolla Shores is prachtig, dus ik was zeker blij met mijn keuze. Het was erg gezellig met Ting-Ting, we hebben veel gekletst, over van alles. En ondertussen natuurlijk maximaal genoten van het zonnetje en het geluid van de golven (en een frisse duik om de zoveel tijd). Ik lunchte met Nazlı en Jason, nam een uitgebreide douche en keek een paar afleveringen van gtst (ik lig inmiddels wat achter ….). Om vijf uur was het tijd voor de I-House barbecue. Dit was georganiseerd door studenten. Er was dan ook gezorgd voor een hele hoop soorten vlees én vegetarisch, een aantal enorme speakers en een grasveld om alles samen op te eten. Aansluitend gingen we met z’n allen naar het Good Life festival. Dit festival stond in het teken van gezond leven (en om ons op het hart te drukken verstandig om te gaan met alcohol en drugs op het Sun God festival zelf). Er werden dan ook volop gratis super-healthy snacks, smoothies en hapjes weggegeven, mega zumba-workshops in het grasveld gedaan, er was muziek, een hele hoop spelletjes, foto booths, info over van alles met gratis spulletjes (zonnebrandcrème, plantjes, t-shirts, zonnebrillen) en er was van alles te winnen (ik won een dagje kajakken !). Ook waren er enorme hamster-ballen, waar we als kleine kinderen in rond renden en races deden (wat is dát vermoeiend zeg !). We vermaakten ons enorm. Na het festival aten we nog pizza en chillden met vrienden (en deden het extra rustig aan, omdat het feestje de dag erna om 9 uur ’s ochtends zou beginnen…).

Ik sliep helaas door de wekker heen (achteraf maar beter, ik had mijn energie hááárd nodig), en werd wakker om 12 uur (voor het eerst in een heeeele lange tijd, normaal ben ik altijd vroeg wakker). Ik deed het nog een uurtje rustig aan, ontbeet en dronk koffie, maar om 1 uur ging het volume van de muziek op max en begon het dansen. We dansten met vrienden in de woonkamer, en meer en meer mensen kwamen binnen. Toen het appartement overvol werd van alle mensen, verhuisden we naar I-Walk, waar we met z’n allen in de zon los gingen. Toen we het om 4 uur eens tijd vonden om te gaan (het festival was al om 2 begonnen), liepen we met de hele meute naar het festivalterrein, letterlijk om de hoek van I-House. We dansten in het gras, in de menigte, op een soort balkonnetje, overal waar we liepen, dansten we. Jhene Aiko en later Snoop Dog waren de hoofdacts. Wat waren zij vet zeg !!! Natuurlijk waren de laatste woorden van Snoop Dog: “SMOKE WEED MOTHERFUCKERS !” Iets waar de drugshonden van UCSD het niet zo mee eens waren…

Toen het afgelopen was liepen (of beter gezegd: dansten) we terug naar I-House, waar het feestje buiten op I-Walk nog enkele uren doorging. Nummer na nummer werd er gejoeld, meegezongen, gesprongen, dansjes gedaan, kortom: hélémáál losgegaan. Ik kan niet beschrijven hoe geweldig deze dag was. Iedereen was van het begin tot einde happy, de sfeer was top. Om 11 uur ’s avonds lagen we dan ook allemaal voor pampus op de bank nog wat na te kletsen, doodop na 10 uur non-stop gedanst te hebben. We wilden niet gaan slapen, we wilden niet dat deze dag voorbij was, maar uiteindelijk won de slaperigheid het gevecht.

Vanochtend stond ik dan ook op met enorme spierpijn, overal. Helaas kwam ik er vandaag achter dat er 200 foto’s van dit weekend (vrijdag en zaterdag) verloren zijn gegaan. Mijn camera is de camera van zo ongeveer iedereen in I-House, er worden altijd ontzettend veel foto’s mee gemaakt, door iedereen. De camera is dan ook rondgegaan, en waarschijnlijk heeft iemand die een foto wilde verwijderen, per ongeluk (doordat de taal Nederlands is) de hele SD geleegd. Alle (233) foto’s van zondag stonden er gelukkig nog op, maar die hebben waarschijnlijk wel alle vorige foto’s overschreven. Als er iemand is die dit leest die verstand heeft van verwijderde foto’s herstellen, ik hoor het graag ! Ik vind het namelijk echt heel erg dat alle mooie en waardevolle herinneringen (visueel gezien) verloren zijn gegaan. Ik weet dat ik nu overdrijf, ik heb deze blog en foto’s van anderen nog (dat zijn er maar heel weinig, helaas), maar ik weet dat mijn geheugen wat dit betreft redelijk slecht is, en ik altijd erg veel waarde hecht om terug te scrollen door mooie momenten door foto’s te bekijken en het gevoel van dat moment weer omhoog te halen, momenten waar ik zonder de foto’s misschien nooit meer aan gedacht zou hebben. Ik baal dus enorm. Maar goed, ik moet het er maar mee doen, en er maar dankbaar voor zijn dat ik zo’n mooi weekend heb mogen hebben, ook zonder de souvenirs ervan (en bedenken dat mensen vroeger helemaal nooit foto’s maakten/kónden maken!).

Tot slot moet ik eigenlijk ook nog vertellen over afgelopen maandag, waar jullie misschien al wat op fb over hebben voorbij zien komen: Koningsdag ! Ik besloot mensen wat over Hollandse Gezelligheid te leren, door een Dutch Language Party te organiseren. Ik bakte (oranje) tompoezen, zorgde voor oranje sap, oranje snacks (wortel, sinaasappels, koeken, snoep), Hollandse pannenkoeken, een hele hoop oranje versiersels, een groot scherm waarop de beelden van Koningsdag in Amsterdam (van diezelfde dag: superhandig, dat tijdsverschil!), songtekstversies van Nederlandse liedjes op YouTube en nog van alles, werden geprojecteerd, en een hele reeks spelletjes. We speelden spijkerpoepen (hilarisch !), stoelendans, het spel van ‘Ik Hou van Holland’ waarin een quizmaster (ik was in dit geval Linda) probeert de persoon die aan de beurt is de verboden woorden “ja”, “nee” en “ehm” te laten zeggen (in dit geval: “yes/yeah”, “no”, “ehm” en “like”, wat in Amerika vaker gezegd wordt i.p.v. “ehm”) en koekhappen (nogmaals thanks pap en mam voor de ontbijtkoek!). Op het eind dansten en zongen we uit volle borst mee met “Ik voel me sexy als ik dans” van Nielson. Ik heb er de hele dag voor rondgerend (letterlijk en figuurlijk) om het te organiseren, en ik was behoorlijk in de stress voor het begon, maar het was het uiteindelijk méér dan waard. Iedereen vond het leuk en ik was superblij dat ik wat van de Nederlandse cultuur in I-House achter kon laten, en wat kon vertellen over onze gebruiken, ons Koningshuis en wat Koningsdag in Nederland inhoudt. Het was geslaagd ! 

Sun God, ik wil U bedanken voor deze ongelofelijk mooie week. Door U was de gehele UCSD campus één grote, gelukkige familie. U bent de God die doet wat een God behoort te doen: mensen samenbrengen, laten verzoenen, het beste in elkaar naar boven laten brengen. Dank U wel !